Vanavond is er een besloten bijeenkomst voor raadsleden over het voornemen van de gemeente om het in 2027 aflopende mupi-contract – bijna 500 stuks- met JCDecaux nu al met 5 jaar te verlengen!
Volgens de Werkgroep Buitenreclame krijgt de gemeente voor deze voor JCDecaux fantastische deal daarvoor in ruil in feite praktisch niets terug, anders dan wat betekenisloze toezeggingen inzake minder fossiele, en meer vegan reclames in de toekomst. Het verzoek van de werkgroep om aanwezig te mogen zijn, werd door het gemeentebestuur afgewezen, vanwege mogelijke te bespreken ‘bedrijfsgeheimen’.
Hieronder de tekst die de werkgroep aan enkele raadsleden stuurde:
21 november a.s. tijdens de technische sessie inzake het JCDecaux mupi dossier gaat de gemeente
de raad een woest aantrekkelijke worst voorhouden: In ruil voor beperking van fossiele en vlees-reclames mag JCDecaux tot 2032 gewoon verder gaan met de exploitatie van het contract betreffende bijna 500 mupi’s plus veel abri’s in Amsterdam dat in 2027 afloopt.
Woest aantrekkelijk, niet voor de raad, niet voor Amsterdam, maar voor JCDecaux.
Tekst loopt onder de foto door.
Een recent artikel van NOS.nl gaat in op het feit dat steeds meer gemeenten dat soort reclames in de ban (gaan) doen. Terecht wordt vermeld dat dat zonder tegenprestatie mogelijk is aan het einde van een lopend contract; (voor Amsterdam 2027). Een feit is dat intussen op dat punt –terwijl contracten gewoon nog lopen, de laatste jaren al veel is bereikt dankzij een succesvolle lobby en acties van burgers, maatschappelijke organisaties, politieke partijen (als de Partij voor de Dieren en GroenLinks) die er voor gezorgd hebben dat adverteerders onder druk van de publieke opinie ‘vrijwillig’ aanzienlijk minder gingen adverteren voor dergelijke producten.
Tegen de tijdgeest en eigen principes in stelt de gemeente –die nota bene in haar vaandel draagt:
‘Minder reclame, Rustiger straatbeeld’ nu voor, om JCDecaux een 5-jarige contractverlenging aan te bieden, een megadeal waarvoor de gemeente in ruil een cadeau zonder inhoud terugkrijgt: minder
fossiel, meer vegan reclame, wat door genoemde trend en een naderend contracteinde sowieso al gegarandeerd zou zijn!
Buitenreclame is oké, maar de overkill aan door de gemeente toegestane, zelfs toegejuichte duizenden reclamevlakken van JCDecaux, een bron van visuele, digitale led-overkill, moet volgens een groeiende oppositie in 2027 simpelweg een einde nemen. Daarmee wordt pas echt
een stap gezet richting minder reclame, en dus ook inzake alle door JCDecaux getoonde vleesreclames in de mupi’s, simpelweg omdat die mupi’s dan exit zullen zijn.
Ergo, de vegan worst die de gemeente de raad nu voorhoudt, is een loos gebaar dat JCDecaux zonder tegenprestatie zeer zou begunstigen. Bovendien is een nu al toegezegde contractverlenging tot 2032 (en daarna waarschijnlijk tot 2047!) volstrekt prematuur, wordt de reële optie: geen verlenging, niet serieus genomen, en nauwelijks genoemd, en wordt hiermee -bij een besluit nu- een brede maatschappelijke discussie in Amsterdam, vanaf pakweg 2026, voorkomen. En tenslotte zijn de totale buitenreclame-inkomsten (via meerdere reclameaanbieders, waaronder JCDecaux als grootste) minimaal (ongeveer 0,14% van de Amsterdamse begroting).
De Schoonheid van Amsterdam, (een geldende gemeentelijke nota) verdient beter.
Stichting Werkgroep Buitenreclame (1989)