Het Parool weet weer hoe de verkiezingscampagne moet worden aangejaagd: zet een wethouder van GL/PvdA een opiniepagina voor de neus en laat haar doen alsof ze de waarheid in pacht heeft. Ditmaal was het Sita Pels, beter bekend van de legendarische afvaltreinen uit Rome. Haar nieuwste kunststukje: een kruistocht tegen beleggers die woningen verkameren.
“Wonen is een recht,” schrijft ze, “en beleggers verdienen geen bedankje.” Klinkt mooi. Warm. Menselijk. Maar het blijft natuurlijk vooral verkiezingsproza.
Lees hier het Parool artikel.
Pels tegen de beleggers… of toch niet?
Want wie tien maanden terug het Parool opensloeg, las daar dat dezelfde Sita Pels – met steun van haar vrienden van D66 – vrolijk meewerkte aan een motie om bijna 6.000 extra woningen voor verkamering vrij te geven. Hop, van 13.404 naar 19.000+ in één klap. Voor wie? Juist, voor diezelfde beleggers die nu zo streng worden toegesproken.
Dus gisteren was verkamering nog een zonde, maar vorig jaar was het plots de weg uit de wooncrisis. Begrijpt u het nog? Nee? Pels zelf waarschijnlijk ook niet.
Lees hier het Parool artikel
De schaamte voorbij
We zien hier een wethouder die het ene zegt en het tegenovergestelde doet – en dat alles met een stalen gezicht. Ze preekt tegen beleggers, terwijl haar beleid hen een gouden ei cadeau gaf. Ze speelt de rol van morele gids, maar ondertussen regeert de hypocrisie.
Misschien komt het door haar lange afwezigheid, misschien is het gewoon de PvdA-variant van groene schizofrenie. Feit blijft: Sita Pels is de schaamte voorbij.
En de Amsterdammers?
Die blijven intussen zoeken naar een woning die niet door de gemeente zélf aan beleggers in de schoot werd geworpen. Met zulke bestuurders heb je geen vijanden nodig – alleen een krant die alles kritiekloos afdrukt.